Εκδρομή στα Άσπρα Χώματα – Π Σικελιά 22-4-2018

Κυριακή 22 Απρ. 2018. Η πρώτη εκδρομή της Προόδου για το 2018 ήταν πεζοπορική και είχε προορισμό τα Άσπρα χώματα, που βρίσκονται δυτικά του δρόμου που οδηγεί στην Παναγιά Σικελιά, στο «Τριεθνές» Μυρμήγκι - Διδύμες - Θολοποτάμι. Σε αυτή την εκδρομή, αντί το γνωστό λαχανί καπελάκι της Προόδου, φορούσαμε ένα μπλε καπελάκι που μας χορήγησε η ΔΕΥΑΧ, και έγραφε «προσέχουμε το νερό».

Μετά την πρώτη ομαδική φωτογραφία, κάτω από την πινακίδα που δείχνει προς Παναγιά Σικελιά, ξεκινήσαμε την πεζοπορία, αρχικά σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο και στη συνέχεια σε αγροτικό δρόμο. Όλη η διαδρομή ανάμεσα σε σκίνους, ελιές και πεύκα, είναι ιδιαίτερα όμορφη αυτή την εποχή που η φύση αναγεννιέται. Τα Άσπρα χώματα, η «Καππαδοκία της Χίου» όπως την αποκαλούν, βρίσκονται στο μέσο της διαδρομής και είναι μια περιοχή με άσπρα μαλακά πετρώματα, ανάμεσα στα οποία έχουν φυτρώσει μικρά πεύκα και θάμνοι. Εκεί κάναμε και την πρώτη στάση για ξεκούραση.

Η πεζοπορία συνεχίστηκε και κάνοντας ένα κύκλο φτάσαμε πάλι εκεί που είχαμε αφήσει τα αυτοκίνητα. Εδώ κάποιοι αποχώρησαν λόγω άλλων υποχρεώσεων που είχαν και οι υπόλοιποι συνέχισαν με τα αυτοκίνητα μέχρι την Παναγιά Σικελιά. Εκεί, κάτω από το υπόστεγο της αίθουσας και με θέα το φράγμα του Κατράρη, τον κόλπο της Κώμης και το Βενέτικο, καθίσαμε να απολαύσουμε τα φαγητά που είχαμε φροντίσει να έχουμε μαζί μας. Πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, κάναμε μια μικρή παράκαμψη μέχρι το φράγμα Κατράρη. Αυτό το κομμάτι έγινε με τα αυτοκίνητα, αφενός γιατί δεν υπήρχε χρόνος, αφετέρου γιατί τη συγκεκριμένη διαδρομή την έχουμε ήδη περπατήσει με την ΠΡΟΟΔΟ στις 22 Μαΐου2016.

Εκτός από τα Άσπρα χώματα, που ήταν και ο κύριος προορισμός μας, αξίζει να αναφέρουμε και τα υπόλοιπα αξιόλογα που συναντήσαμε: Τις «αλεπότρυπες». Έτσι ονομάσαμε τις τρύπες μέσα στο χώμα, καταφύγιο για τις αλεπούδες, σύμφωνα με τις πληροφορίες που είχαμε. Τα υπολείμματα παλαιών τειχών, τα «Πελασγικά τείχη» κατά τον Ζολώτα, ή «Κυκλώπεια τείχη» κατά τον Κανελλάκη ή «Θεόκτιστα» κατά τους Θολοπαταμούσους. Την πέτρα του Καδή, που προφανώς έχει σχέση με κάποιον Καδή επί τουρκοκρατίας, η οποία δυστυχώς καταστράφηκε κατά τη διάνοιξη του δρόμου προς το φράγμα. Το «μελισσόβραχο», όπου παλαιότερα οι μέλισσες έφτιαχναν φωλιές και το μέλι έτρεχε μέχρι έξω. Δυστυχώς το φαινόμενο έχει πλέον εκλείψει.

Εκτός από τα δύο «δυστυχώς» που προαναφέραμε, αντιληφθήκαμε ακόμα δύο: Το φράγμα δυστυχώς ήταν σχεδόν άδειο, εντελώς αδικαιολόγητο για την εποχή αυτή. Άραγε φταίει μόνο η ανομβρία? Ακόμα οι αγριοτριανταφυλλιές, σε ένα γεφυράκι κοντά στο φράγμα, μπροστά στις οποίες φωτογραφηθήκαμε με καμάρι στις 22-5-2016, δυστυχώς δεν υπάρχουν πλέον. Σε ένα καθαρισμό του ρέματος καταστράφηκαν όλες. Άραγε υπήρχε τρόπος να καθαριστεί μεν το ρέμα, αφού κρίθηκε απαραίτητο, αλλά να μείνουν και μερικές ως «μαγιά», για να αναπαραχθούν και πάλι?

Κατά γενική απολογία, ήταν μια πολύ όμορφη εκδρομή, που την ευχαριστήθηκαν όσοι συμμετείχαν. Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους. Με το καλό και στην επόμενη εκδρομή.

Δείτε περισσότερεςφωτογραφίες